Nog even een korte briefing nu ik tijd heb!

Hoi lieverds!

Wat leuk om al die lieve berichten te lezen! Die hoeren bar was inderdaad een hele happening. Maar zodra ze merken dat je geen interesse hebt zijn het gewoon hele vriendelijke en lieve meiden, dat is het vreemde! Zo hielp zo'n meid me toen een dame sponsor geld kwam vragen voor een zogenaamd weeshuis. Alle papieren bleken nep te zijn en ook de foto's van de kindjes. Jammer dat mensen op zo'n manier geld willen verdienen. Ook zie je veel mensen die blind zijn, hun benen missen, lilliputter zijn etc. die om geld bedelen op straat soms nog met een baby op schoot. Gister hing er een jong meisje van zo'n 12 jaar jong om m'n nek en gaf me een kus op mijn wang in de hoop dat ik haar schattig vond en een roos van haar kocht. Ik vind het erg dat sommige kinderen hier zo gedrild worden. Ik heb uit medelijden niets van haar gekocht. In de hoop dat het niet winstgevend meer is en ze ermee stopt.

Even over gisteren. We wilde na het berichtje naar lebua state tower. Dit is een hotel met 70 verdiepingen en een leuke bar op het dak. Maurice had zijn lange spijkerbroek aangetrokken omdat we hoorde dat dit moest. Aangekomen bij het hotel kregen we een hartelijk ontvangst. Echter aangekomen op de 70ste verdieping werd ons doodleuk het volgende medegedeeld: "We have dresscode, no birkenstock permitted".
Vervolgens nog even naar een schoenen winkel gezocht in de buurt. Maar alles was zo'n beetje gesloten. We dachten: We lopen wel richting de rivier om te kijken of we nog een leuk boottripje kunnen maken. Na 1,5 uur lopen nog geen rivier. Wel heel veel zweet en een grondvrees! Op de donkere plekjes op straat constateerde wij een aantal kakkerlakken. Waarna ik geobsedeerd was door de straat waarop wij wandelden. Daar gingen we: hink, stap, sprong, hink, stap, sprong.... Nog even en we konden ook zo'n bekertje vasthouden om te bedelen, want het moet er erg vreemd hebben uitgezien :D

Uiteindelijk na al die moeite toch maar een taxi gepakt en ons naar China town laten brengen daar de taxi chauffeur aangaf dat er geen boottripjes meer gingen. Al betwijfel ik of hij begreep wat wij bedoelden. Veel mensen spreken hier slecht engels. Zeker de taxi chauffeurs die je aanhoudt buiten de toeristische gebieden. je krijgt dan een soort van handen en voeten werk en met de kaart van Bangkok kom je al een heel eind. Echter kunnen ze vaak niet lezen wat er staat daar ze andere schrijftekens gebruiken.

Eenmaal in China town aangekomen was ook hier alles dicht. Behalve uiteraard alle eet tentjes op straat. Overal eten maar geen drinken. En dorst dat we hadden na onze fikse wandeling! Na 10 minuten hadden we het opgegeven onze plannen waren in duigen gevallen en we besloten het maar op een drinken te zetten. Hup weer een taxi en op naar koh san road, de straat achter onze vertrouwde hotel straat. Hier zie je van alles. Leuk om eens doorheen gelopen te zijn, maar daar blijft het bij. Hier hebben we bij een profosorisch barretje, waar een rood krukje diende als tafel een cocktail genuttigd voor 80 bath (100 bath is 2 euro). Hier kwam ook dat meisje om mijn nek gehangen. Verder zag je er heerlijk gefrituurde kakkerlakken, meelwormen etc. Blegh! Dat hebben we maar voorbij laten gaan! Na ons drankje weggevlucht naar ons vertrouwde ontbijt restaurant wat 's avonds diend als gezelige bar met vele backpackers. Ook hier de nodige cocktails genuttigd. Was erg gezellig! Nu ligt Maurice zijn roes uit te slapen terwijl ik om 08:00 uur al klaar wakker was (om 03:30 gaan slapen) daar iemand het in zijn hoofd haalde te gaan timmeren. Hij is overigens nu nog bezig. Ik heb het gevoel dat als ik die man zie dat ik hem naar de keel vlieg ;-) (oma, voor alle duidelijkheid dit is een grapje!) Maargoed. Zo als Maurice uit zijn coma ontwaakt is even een duik in het zwembad wat we nog niet eens gezien hebben. ik moet wel zeggen dat ik inmiddels ook best wel honger heb dus misschien nog even het zwembad skippen tot na het ontbijt.

Yes hij is wakker! hoera een frisse duik en een ontbijtje ;-) toedels!!


Kus,
Leoni